“พรรษาวิสุทธิ์” จำพรรษาที่ศูนย์กลางกาย
เราสามารถใช้ช่วงเวลาเข้าพรรษานี้ให้เกิดประโยชน์แก่ตัวเองอย่างสูงสุด ด้วยการทุ่มทไปกับการปฏิบัติธรรมอย่างจริงจัง แม้ระหว่างวันเราอาจมีภารกิจหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ แต่เราก็สามารถนำใจมาหยุดไว้ภายในตัวของเราซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งบุญอันบริสุทธิ์ได้ การวางใจไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 หรือการระลึกถึงองค์พระบ่อย ๆ เป็นการฝึกให้ใจคุ้นเคยกับการหยุดนิ่ง ใจจะรู้สึกอิ่มเอิบและมีความสุขตลอดเวลาเพราะกระแสบุญที่หล่อเลี้ยง
หากเราปฏิบัติธรรมเป็นประจำมิให้ขาด จนมีความรู้สึกว่าการปฏิบัติธรรมเป็นส่วนหนึ่งของลมหายใจที่จะขาดไม่ได้ หากทำได้อย่างนี้การเข้าพรรษาของเราจะเป็น “พรรษาวิสุทธิ์” เป็นการจำพรรษาที่มีคุณค่าสมกับที่เราได้โอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์และพบพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริง
“ ขอบเขตแห่งการจำพรรษาที่ลึกลงไปอีก คือ จำพรรษาอยู่ในวงกายของเรา กายยาววา หนาคืบ กว้างศอกนี้ ให้เป็นปริมณฑลของใจเป็นสถานที่จำพรรษาของเรา โดยเอาใจมาหยุดอยู่ตรงศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ถูกต้องในการเดินทางไปสู่อายตนนิพพาน ถ้าเอาใจมาหยุดอยู่ตรงนี้ตลอดวัน ตลอดคืน ตลอดเวลา เรียกได้ว่า เป็นการจำพรรษาอย่างแท้จริง ”
– หลวงพ่อธัมมชโย –