စံပြ ဆရာတော်ဘုရားကြီး 

လုံပူဝပ်ပါနမ် (ဝပ်ပါနမ်ဆရာတော်) ဟူ၍ အသိများသော ဆရာတော် ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိ (ဆုဒ် စန္ဒသာရော)သည် ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ထင်ရှားကျော်ကြားသော တရားပြဆရာတော်တစ်ပါးဖြစ်သည်။ ဓမ္မကာယ ဝိပဿနာတရားအားထုတ်နည်းကို တွေ့ရှိသူအဖြစ် ထင်ရှားသည်။ ဤတရားအားထုတ်နည်းကို အားထုတ်သော တရားအားထုတ်သူတို့သည် လူသားတို့၏ အတွင်းသန္တာန်၌ရှိသော ဓမ္မကာယဟုခေါ်သော “အတွင်းဓမ္မခန္ဓာ”ကို တွေ့မြင်နိုင်သည်။ ဆရာတော်၏ ထင်ရှားသော အဆုံးအမမှာ “ရပ်တန့်ခြင်းသည် အောင်မြင်ခြင်း၏ သော့ချက် ဖြစ်သည်” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ဤအဆုံးအမသည် တရားအားထုတ်သူတို့အတွက် အလွန်ထိရောက်စေသည်။

ဆရာတော်၏ ဆန္ဒမှာ လူသားတိုင်း သုခချမ်းသာအစစ်ကို  ရရှိစေရန် ဖြစ်သည်။ ဆရာတော်၏ တရားဓမ္မများ ဟောပြောပို့ချမှုသည် ထိုင်းနိုင်ငံတဝှမ်းတွင် ထင်ရှားကျော်ကြားလာခဲ့သည်။ ဆရာတော်၏ သင်ကြားပြသမှုကြောင့် ဝပ်ပါနမ်ကျောင်းတိုက်သို့ ရဟန်းသာမဏေနှင့် လူပုဂ္ဂိုလ်များစွာ တရားအားထုတ်ရန် လာရောက်ကြသည်။ ဓမ္မကာယတရားအားထုတ်နည်းသည် ထိုင်းနိုင်ငံတဝှမ်းတွင်သာမက ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းလုံးသို့ပင် ပြန့်နှံ့သွားခဲ့ကာ လက်ရှိအချိန်အထိ ကျယ်ပြန့်စွာ လေ့ကျင့်အားထုတ်လျက် ရှိသည်။

ဆရာတော်သည် တရားအားထုတ်နည်း သင်ပြမှု၌သာ ထင်ရှားကျော်ကြားသည် မဟုတ်။ ဆရာတော်၏ သီလဂုဏ်, သမာဓိဂုဏ်, ပညာဂုဏ် တို့သည်လည်း ထင်ရှားကျော်ကြားသည်။ ဝပ်ပါနမ်ကျောင်းတိုက်၏ ကျောင်းထိုင်ဆရာတော်အဖြစ် တာဝန်ယူစဥ်ကာလတစ်လျှောက်တွင် ဆရာတော်၏ တရားဓမ္မများ သင်ကြားပြသမှုနှင့် ပညာဉာဏ်တို့၏ ဂုဏ်သတင်းမှာ အရပ်ဒေသအနှံ့သို့ မွှေးပျံ့လာခဲ့သည်။ ဆရာတော်၏ ဇွဲလုံ့လရှိမှု၊ အလုပ်ကြိုးစားမှုနှင့် စီစဥ်ဆောင်ရွက်ချက်ကောင်းမွန်မှု တို့ကြောင့် ရဟန်းသာမဏေများ ဗုဒ္ဓပါဠိစာပေတို့ကို ကောင်းစွာလေ့လာသင်ယူနိုင်သော ကျောင်းတိုက်တော်ကြီးကို တည်ထောင်နိုင်ခဲ့သည်။ ဖခင်တစ်ယောက်၏ သားတစ်ယောက်အပေါ်ထားသော မေတ္တာနှင့်တူသော ဆရာတော်၏ မေတ္တာတရားနှင့် အကြင်နာတရားတို့ကြောင့် ရဟန်းသာမဏေများနှင့် လူပုဂ္ဂိုလ်များသည် ဆရာတော်အား လေးစားချစ်ခင် ကြည်ညိုကြသည်။ ဆရာတော်သည် ဓမ္မကာယတရားအားထုတ်နည်းကို သင်ကြားပြသပေးခဲ့သည်။ တရားအားထုတ်နည်းကို စိတ်ဝင်စားသူ များလာ၍ ကျင့်ကြံအားထုတ်သူများ တိုးပွါးလာကာ၊ ပြည်တွင်းပြည်ပ နှစ်ဌာနသို့၊  မျိုးဆက်တစ်ဆက်မှ တစ်ဆက်သို့ ဆင့်ပွါးကာ ဆရာတော်ဘုရားကြီးသည် တိုင်းသိပြည်သိ ဆရာတော်တစ်ပါး ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ဝပ်ပါနမ်ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ကိုယ်ရေးအကျဥ်း

ဆရာတော်လောင်းလျာ “ဆုဒ်မီကဲ့နွော်” (Sodh Mikaewnoi) ကို ဘန်ကောက်မြို့မှ မိုင် ၆၀ အကွာတွင် တည်ရှိသော ဆူဖန်ဘူရီမြို့နယ်, ဆောင်ဖိနောင်၌ ခမည်းတော် ငန် (Ngeun) နှင့် မယ်တော် ဆုချိုင်မီကဲ့နွော် (Sutjai Mikaewnoi) တို့မှ အောက်တိုဘာ ၁၀ – ရက်, ၁၈၈၄ ခုနှစ်တွင် မွေးဖွားခဲ့သည်။ အသက် ၉ နှစ်အရွယ်တွင် ဦးရီးရဟန်း သီတင်းသုံးသည့် ဝပ်ဆောင်ဖိနောင်ကျောင်းတိုက် (Wat Songpinong) ၌ အတန်းပညာရေး တက်ရောက်ခဲ့သည်။ ဘန်လင်ရပ်ကွက် (Bang-lane)၊  နခွန်ပထုံမြို့နယ်၊ ဝပ်ဘန်ပလာကျောင်းတိုက်တွင် ခွန်ဘာသာစကား (Khmer) ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ရေးနိုင် ဖတ်နိုင်သည်အထိ လေ့လာသင်ယူခဲ့သည်။

မူလတန်းအဆင့်ကို သင်ယူပြီးသည့်နောက် ဖခင်ဖြစ်သူ၏  ဆန်ရောင်းဝယ်ရေးလုပ်ငန်း၌ ကူညီလုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။ ဖခင်ကို ကူညီ၍ တစ်လလျှင် ၂ ကြိမ် ၃ ကြိမ်ခန့် ရေလမ်းခရီးဖြင့် လယ်သမားများထံ ဆန်ဝယ်ထွက်ကာ ဘန်ကောက်နှင့် နခွန်ပထုံမြို့နယ်တို့၌ရှိသော စပါးကြိတ်စက်များသို့ ရောင်းချသည်။

ဆုဒ်မီကဲ့နွော် အသက် ၁၄ နှစ်အရွယ်တွင် ဖခင်ဖြစ်သူ ကွယ်လွန်သည်။ ဖခင်ကွယ်လွန်ပြီးနောက် ဖခင်၏ဆန်လုပ်ငန်းကို ဇွဲလုံ့လထက်သန်စွာ ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ခြင်းနှင့် ဉာဏ်ထက်မြတ်ခြင်းတို့ကြောင့် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များနှင့် မိသားစုဆွေမျိုးတို့၏ လေးစားချစ်ခင်ခြင်းကို ခံရသည်။ စီပွါးရေးလုပ်ငန်း ဖြစ်ထွန်းသောကြောင့် မိခင်ဖြစ်သူကို ကောင်းစွာ စောင့်ရှောက်နိုင်ခဲ့သည်။

ခိုင်မာသော ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် ဘဝပန်းတိုင်ကို ချမှတ်ခြင်း

အသက် ၁၉ နှစ်အရွယ်တွင် ဘန်ကောက်မြို့၌ ဆန်များကို ရောင်းချပြီး အိမ်အပြန်ခရီးလမ်း၌ ပင်ပမြစ်ကြော၏ ရေစီးနှုန်းမှာ စိတ်မချရ‌သောကြောင့် ဘန်နံထင်းချောင်းဘက်မှ ကွေ့ပတ်ကာ ပြန်လာခဲ့သည်။ ကွေ့ပတ်လာသည့် ထိုရေလမ်းခရီးသည် သူခိုးဓားမြများ အလွန်ပေါများသော ခရီးလမ်းဖြစ်သည်။ လမ်းခရီးတွင် အောက်ပါအတိုင်း တွေးတောဆင်ခြင်မိသည်။ 

 “ဘဝတစ်ခု ရှင်သန်ဖို့က ခက်ခဲလှတယ်။ ငါ့အဖေကလည်း အသက်ရှင်နေထိုင်ဖို့ ရုန်းကန်ရင်းပဲ နေသွားရတယ်။ အချိန်အား မရှိအောင်ပင် ပိုက်ဆံရှာခဲ့တယ်။ ပိုက်ဆံမရှာဘူးဆိုပြန်ရင်လည်း ပတ်ဝန်းကျင်၏ လေးစားခြင်းကို မခံရဘဲ အဆင့်အတန်းနိမ့်နိမ့် နေထိုင်ရမယ်။ ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း အရှက်ရနိုင်တယ်။ ငါ့ရဲ့ ဘိုးဘေးဘီဘင်တွေလည်း အတူတူပဲ။ အခု ငါကိုယ်တိုင်လည်း ဒီလမ်းကိုပဲ လိုက်နေတယ်။ ဘာကြောင့် ဒီဘဝနေထိုင်ဖို့ပဲ အာရုံစိုက်နေတာလဲ။ သေသွားရင် ဘာမှယူသွားလို့ရတာ မဟုတ်ဘူး။ သာသနာ့ဘောင်ကို ဝင်တော့မယ်”

အဓိဌာန်ချခြင်း

“တစ်နေ့ ငါလည်း သေရမည်။ မသေခင်မှာ သာသနာ့ဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ခွင့် အခွင်းအရေးကို ရရပါလို၏။ သာသနာ့ဘောင်သို့ ရာသက်ပန် ဝင်ရောက်ပါမည်။ ဘဝတစ်ခုလုံး ရဟန်းဘဝဖြင့် နေထိုင်သွားပါမည်။”

ထို့သို့ အဓိဌာန်ချပြီးနောက် မိခင်ဖြစ်သူအတွက် စိုးရိမ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် မိခင်ဖြစ်သူ ဘဝတစ်ခုလုံးအတွက် လုံလောက်‌သော ငွေပမာဏကို စုဆောင်းရရှိထားရန် အလုပ်ကို ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ခဲ့သည်။

သာသနာတော်သို့ ဝင်ရောက်ခြင်း

၁၉၀၆ ခုနှစ်၊ ဇူလိုင်လ၊ အသက် ၂၂ နှစ်အရွယ်တွင် “ဆုဒ် မီကဲ့နွော်” သည် ဝပ်ဆောင်ဖိနောင်ကျောင်းတိုက်၌ ရဟန်းဝတ်ခဲ့သည်။ ဘွဲ့အမည်မှာ စန္ဒသာရော ဖြစ်သည်။ အဓိပ္ပါယ်မှာ “လမင်းကဲ့သို့ တောက်ပသော အလင်းရောင်ပေးသူ” ဟူ၍ ဖြစ်သည်။ ရဟန်းဝတ်ပြီး နောက်နေ့တွင် ဆူဖန်ဘူရီမြို့နယ်, ဘန်ပလာတွင်ရှိသော ဝပ်နွိုင်းကျောင်းတိုက်တွင် ဆရာတော်နီအမ် (Niem)ထံ၌ စတင်၍ တရားအားထုတ်ခဲ့သည်။

ပထမဆုံး ဝါတွင်းကာလ၌ ဝပ်ဆောင်ဖိနောင်ကျောင်းတိုက်တွင် ဗုဒ္ဓစာပေများကို လေ့လာသင်ယူရင်း တရားအားထုတ်ခဲ့သည်။ ဗုဒ္ဓစာပေများကို လေ့လာသင်ယူရင်း  “အဝိဇ္ဇာ ပစ္စယာ” ၏ အဓိပ္ပါယ်ကို လေးလေးနက်နက် သိချင်စိတ် ဖြစ်လာကာ ကျောင်းတိုက်ရှိ ရဟန်းတော်များကို လိုက်လံမေးမြန်းခဲ့သည်။ အံ့သြစရာကောင်းသည်မှာ ပြန်လည်ဖြေကြားနိုင်သူ တစ်ပါးမျှပင် မရှိခဲ့။ ထို့ကြောင့် သိချင်သောပညာကို ဆက်လက်ဆည်းပူးရန် အခြားနေရာဒေသသို့ ပြောင်းရွှေ့ဖို့ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ဝါတွင်းကာလကုန်ဆုံးပြီးသည့်နောက် ဘန်ကောက်တွင်ရှိသော “ချေထုဖွန်ဝိမွန် မင်္ဂလာရံကျောင်းတိုက်” (Chetuphon Wimon Mangkhalaram) သို့ ဗုဒ္ဓစာပေများကို ဆက်လက်လေ့လာရန် ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့သည်။ ပရိယတ္တိစာပေများကို လေ့လာသင်ယူရင်းဖြင့် သမထနှင့် ဝိပဿနာတရား သင်ပြပေးနိုင်မည့် ဆရာများကိုလည်း ရှာဖွေခဲ့သည်။ ထိုင်းနိုင်ငံတွင် ထင်ရှားကြော်ကြားသော ဆရာများစွာထံတွင် လေ့လာသင်ယူခွင့်ကို ရရှိပြီး တရားအားထုတ်ရာတွင် လျှင်မြန်စွာသိမြင်, နားလည်မှုကြောင့် ဆရာသမားများက သဘောကျသော တပည့်ဖြစ်ခဲ့သည်။

ဓမ္မကာယကို ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိခြင်း

ထိုင်းနိုင်ငံရှိ ထင်ရှားကြော်ကြားသော ဆရာသမားများထံတွင် ဆည်းကပ်ကာ တရားအားထုတ်ခြင်းဖြင့် ရဟန်းဝါ ၁၁ ဝါမြောက်၊ ၁၉၁၇ ခုနှစ်တွင် ငြိမ်သက်အေးချမ်းသော ဝပ်ဘော့ဘွန်ကျောင်းတိုက်၌ ဝါဆိုဝါကပ်ရန် နွန်ဌဘူရီခရိုင်၊ ဘန်ခူဝင်ဒေသသို့ (Bangkuvieng) ခရီးထွက်ခဲ့သည်။ တော်သလင်းလပြည့်နေ့ညတွင် ရဟန်းတို့၏ အခြေခံကျင့်ဝတ်ဖြစ်သော ပါတိမောက်ကို တပည့်ရဟန်းတော်များနှင့်အတူ ရွတ်ဖတ်ပြီးနောက် သိမ်းကျောင်းဆောင်ဆီသို့ လာခဲ့သည်။ သိမ်ကျောင်းဆောင်အတွင်း မြတ်ဗုဒ္ဓ၏ရှေ့မှောက်တွင် ထိုင်၍

“ငါသည် မြတ်စွာဘုရားရှင် သိမြင်တော်မူခဲ့သော နက်နဲသော ပရမတ္ထဓမ္မတို့၏ အစိတ်အပိုင်းအနည်းငယ်ကိုပင် မသိမြင်ရပါက ဤနေရာမှ မထဘဲ ဆက်လက်ကြိုးစားအားထုတ်၍သာ အသေခံတော့မည်” ဟု ဆုံးဖြတ်ချက် ချခဲ့သည်။

ထို့နောက် ဆရာတော်သည် မြတ်စွာဗုဒ္ဓရှေ့မှောက်၌

“ဘုန်းတော်ကြီးတော်မူသော မြတ်စွာဘုရား! ဘုရားတပည့်တော်သည် မြတ်စွာဘုရား၏ မဟာကရုဏာတော်အောက်တွင် ခိုလုံပါ၏။ ဘုရားတပည့်တော်သည် ဘုရားအစရှိသော အရိယာသူတော်စင်တို့ ထိုးထွင်း၍ သိအပ်သော တရားထူးကို အခက်အခဲမရှိ လွယ်ကူချောမွေ့စွာ သိမြင်နိုင်ရပါလို၏။ တပည့်တော်၏ ဓမ္မအသိဉာဏ်အလင်းကို ရရှိခြင်းသည် ဗုဒ္ဓဘာသာကို အန္တရာယ်ဖြစ်စေပါက ကျေးဇူးပြုပြီး တပည့်တော်အား ခွင့်မပြုပါနဲ့။ ဗုဒ္ဓဘာသာကို အကျိုးပြုနိုင်ခဲ့မယ်ဆိုလျှင် ဗုဒ္ဓမြတ်စွာသည် တပည့်တော်အား သနားညှာတာ ကရုဏာထားကာ တရားဓမ္မများကို ချီးမြှင့်ပေးသနားတော်မူပါဘုရား။ ဘုရားတပည့်တော်သည် အရှင်ဘုရား၏ တရားတော်များကို အသက်ထက်ဆုံးတိုင်အောင် ကျင့်ကြံအားထုတ်သွားပါမည်ဘုရား။” ဟု ပတ္ထနာပြုခဲ့သည်။

ထိုညတွင် စိတ်ငြိမ်သက်မှုကို ရရှိသည်အထိ တရားအားထုတ်ခဲ့သည်။ ဆရာတော်သည် လွန်စွာ ကြည်လင်တောက်ပ၍ စင်ကြယ်သော၊ လက္ခဏာတော် ၃၂ ပါးနှင့် ပြည့်စုံသော၊ မြတ်ဗုဒ္ဓနှင့် တစ်ထပ်တည်းတူသော၊ သရဖူ၏ အမောက်သည် ကြာဖူးကဲ့သို့ ပုံစံရှိသော ရုပ်ပွါးတော်ကို တရားအားထုတ်မှု၏ အဆင့်မြင့်ကို ရောက်ရှိလာသည့်အခါ တွေ့ရှိခဲ့သည်။ ထိုအရာသည် ဓမ္မကာယ (တရားရသည့်ကိုယ်) ဖြစ်သည်။ တရားအားထုတ်၍ ဤအဆင့်သို့ ရောက်ရှိခြင်းကို “ဓမ္မကာယ ရရှိခြင်း ” ဟု ခေါ်သည်။

ထိုအခိုက်အတန့်ကာလတွင် ကြည်လင်ပြတ်သားသော လူသားတိုင်း၏ ကိုယ်တွင်း၌ ကြီးမြတ်စွာ တည်ရှိနေသော အတွင်းဓမ္မခန္ဓာ (ဓမ္မကာယ) ကို တွေ့ရှိခဲ့ပါသည်။ ဆရာတော်၏ စိတ်သည် ဆက်လက်၍ တည်ငြိမ်စွာ ရှိနေသည်။ အတွင်းဓမ္မခန္ဓာများစွာသည် ဆင့်ကဲဆင့်ကဲဖြစ်ပေါ်လာပြီး ပို၍ပို၍တောက်ပလာခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးတွင် အလွန် တောက်ပကြည်လင်သော ဗုဒ္ဓရုပ်ပွါးတော်သည် ထင်ရှားစွာ ပြတ်သားစွာ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။

ဓမ္မကာယတရား အဆင့်မြင့်သို့ ရောက်ရှိလာသည့်အခါ နခွန်ပထုံမြို့နယ်ရှိ ဝပ်ဘန်ပလာကျောင်းတိုက်သည်  ဓမ္မကာယတရားကို စတင်ပို့ချရမည့်နေရာအဖြစ် ခံစားမှုအာရုံ၌ ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် သီတင်းဝါလကျွတ်ပြီးနောက် ဝပ်ဘန်ပလာကျောင်းတိုက်သို့ တရားအားထုတ်နည်း သင်ကြားပြသပေးရန် ခရီးထွက်ခဲ့သည်။ တရားဓမ္မများ သင်ကြားမှု လေးလအတွင်း အရှင်စံဝမ်၊ အရှင်ဘင်းနှင့် အရှင်ကွမ်  (Venerable Sangvarn, Venerable Baen and Venerable Oam) ဟူသော ရဟန်းတော် သုံးပါးနှင့် လူပုဂ္ဂိုလ် လေးဦး ဓမ္မကာယကို ရရှိခဲ့သည်။

ဝပ်ပါနမ်ကျောင်းတိုက်၏ ကျောင်းထိုင်ဆရာတော် ဖြစ်လာခြင်း

၁၉၁၈ ခုနှစ်တွင် ဘာစီချရိန်းမြို့နယ် အုပ်ချုပ်ရေးမှုးဆရာတော် ဘဒ္ဒန္တဝမ်နရတ်  (Wanarat) မှ ဆရာတော် ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိကို ဝပ်ပါနမ်ကျောင်းတိုက်၏ ကျောင်းထိုင်နေရာအတွက် ကမ်းလှမ်းခဲ့သည်။  ဆရာတော်သည် ချေထုဖွန်ကျောင်းတိုက်မှ ရဟန်းလေးပါးနှင့်အတူ ဝပ်ပါနမ်ကျောင်းတိုက်သို့ ရွှေ့ပြောင်းလာခဲ့သည်။ ‌‌ရွှေ့ပြောင်းလာပြီး ၂-နှစ်အကြာ ၁၉၂၀ ခုနှစ်တွင် ဆရာတော်အား ကျောင်းထိုင်တာဝန်ကို ပေးအပ်ခဲ့သည်။ ဆရာတော်သည် ကျောင်းတိုက်စည်းကမ်းများကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ချမှတ်ကာ ရဟန်းသာမဏေများအတွက် ပရိယတ္တိစာပေများကို သင်ယူနိုင်ရန် အားသွင်ခွန်စိုက် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။

ဆရာတော်၏ နေ့စဥ်လုပ်ငန်းစဥ်မှာ ရဟန်းသာမဏေများကို ဦးဆောင်၍ နံနက်ခင်း, ညနေခြင်း ဘုရားရှိခိုးခြင်းနှင့် အပတ်စဥ် တနင်္ဂနွေနေ့နှင့် ဥပုသ်နေ့များတွင် ဘုရားရှိခိုးကျောင်းဆောင်ထဲတွင် ရဟန်းတော်များကို စုဝေးစေလျက် တရားပြကာ ဆရာတော်နှင့်အတူ တရားအားထုတ်စေသည်။ အပတ်စဥ် ကြာသပတေးနေ့ နေ့လည် ၂ နာရီတွင် ရဟန်းသာမဏေများ, သီလရှင်များကို တရားဟောပြော ပို့ချသည်။ ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် ကြိုးစားလုပ်ဆောင်မှုတို့ကြောင့် ၁၉၅၇ ခုနှစ်တွင် ဖရာ့မွန်ခွန်ထေရ်မုနိဘွဲ့တော် (Phramongkolthepmuni) ကို ချီးမြှင့်ခြင်းခံရသည်။ ဆရာတော်သည် ၁၉၅၉ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလ ၃ ရက်နေ့၊ သက်တော် ၇၅တွင် ဝပ်ပါနမ်ကျောင်းတိုက်အတွင်းရှိ မွန်ခွန်စန္ဒဿာရကျောင်းဆောင် (Mongkol Candassara) ၌ နတ်ရွာစံတော်မူသည်။

 ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ကိုယ်ကျင့်တရားများ 

ထိုအချိန်က ဆရာတော်သည် ကောင်းမှုကို အခြေခံကာ ခိုင်မာသော ဆုံးဖြတ်ချက်ဖြင့် အခက်အခဲများစွာကို ကျော်ဖြတ်ကာ ဝိဇ္ဇာဓမ္မကာယပညာကို လူအများဆီသို့ လက်ဆင့်ကမ်းသင်ကြားပြခဲ့သည်။ ကျွန်ုပ်တို့သည်လည်း ထိုအကျင့်လက္ခဏာများကို အတုယူမည်ဆိုလျှင် လေးစားအားကျထိုက်သော ကိုယ်ကျင့်သီလကောင်းမွန်သော ပုဂ္ဂိုလ်အဖြစ် ဆရာတော်၏ ခြေလှမ်းနောက်သို့ လိုက်နိုင်ပါလိမ့်မည်။

ဆုံးဖြတ်ချက် ခိုင်မာခြင်း

ဆရာတော်သည် ဦးတည်ချက်ကို ပြတ်သားစွာ ချမှတ်ထားတတ်သူ ဖြစ်သည်။ ထင်ရှားသော ဥပမာတစ်ခုမှာ  ဘန်နံထင်းချောင်းရေလမ်းခရီးတွင် ဆုံးဖြတ်ချက်ချကာ အဓိဌာန်ပြုခဲ့သည့်အတိုင်း  ရာသက်ပန်ရဟန်းဝတ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ အခြားသူထံ၌ သစ္စာပြုခဲ့ခြင်း မဟုတ်ဘဲ မိမိကိုယ်ကိုမိမိ တိုင်တည်၍ အဓိဌာန်ခြင်းဖြစ်သော်လည်း ရဟန်းဝတ်ကာ ကမ္ဘာသူကမ္ဘာသားတို့အကျိုး၊ ဗုဒ္ဓသာသနာတော်အကျိုးကို သယ်ပိုးခဲ့သည်မှာ ရလာဒ်ပင်ဖြစ်သည်။ ဆရာတော်သည် ရည်ရွယ်ချက်အတိုင်း မယိမ်းမယိုင် အဆုံးထိတိုင်အောင် လျှောက်လှမ်းတော်မူသည်။  

ပေးဆပ်မြှုပ်နှံခြင်း

လောကီဘဝကို စွန့်လွှတ်ကာ သာသနာတော်သို့ ဝင်ရောက်ခဲ့သော ဆရာတော်သည် ပါဠိခွန်ဘာသာကို ကြိုးကြိုးစားစား လေ့လာသင်ယူရင်းဖြင့် တရားအားထုတ်ခြင်းအမှုကိုလည်း ပြုတော်မူသည်။ မြတ်ဗုဒ္ဓ၏ တရားတော်များကို ပြည့်ပြည့်စုံစုံ သိရှိလိုသောကြောင့် ကျောင်းတိုက်များစွာမှ ဆရာများစွာထံမှ နက်နဲသောပညာများ သင်ယူခွင့်ကို ကိုယ်တိုင်ဆရာဖြစ်လာသည်အထိ ရှာဖွေခဲ့သည်။ ဘဝ၏အမှန်တရားကို ရှာဖွေကာ သာသနာတော်၌ တွန့်ဆုတ်မှုမရှိ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပေးဆပ်သွားတော်မူသည်။

ဇွဲလုံ့လ

ဆရာတော်သည် မည်သည့်အလုပ်ကိုမဆို ခိုကပ်ခြင်းမရှိဘဲ ပြီးဆုံးသည်အထိ လုပ်ဆောင်တတ်သော ဇွဲလုံ့လရှိ၏။ ဆရာတော်သည် ပရိယတ္တိ, ပဋိပတ္တိ နှစ်ဌာနတို့တွင် ပြည့်ပြည့်စုံစုံ လေ့လာသင်ယူလိုသောကြောင့် ထိုင်းနိုင်ငံတဝှမ်း လှည့်လည်သင်ယူခဲ့သည်။ ဆရာတော်သည် မြတ်ဗုဒ္ဓ၏ တရားထူးတရားမြတ်ကို မရမချင်း အရှုံးမပေးပဲ ဆရာမျိုးစုံတို့ထံတွင် ၁၁-နှစ် ကြာသည့်တိုင်အောင် နည်းနာခံယူ၍ လေ့ကျင့်အားထုတ်ခဲ့သည်။ ၁၁-နှစ် အကြာတွင် ဆရာတော်၏ ဇွဲလုံ့လကြီးမှုကြောင့် တရားထူးတရားမြတ်ကို (ဓမ္မကာယကို) ရရှိခဲ့သည်။ ဓမ္မကာယကို ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိခြင်းသည် တိုက်ဆိုင်မှုတစ်ခု မဟုတ်သကဲ့သို့ လွယ်လွယ်ကူကူ ရရှိခဲ့ခြင်းလည်း မဟုတ်ပေ။ ဆရာတော်၏ ဇွဲလုံ့လကြောင့်သာ ရရှိခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။

 ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ရွှေရုပ်ထုတော်များ သွန်းလုပ်ပူဇော်ထားခြင်း 

တရားတော်၏ အဆီအနှစ်ကို ကိုယ်တိုင်ရရှိရန်မှာ ဘယ်လောက်ထိ ခက်ခဲမလဲ။ သာမာန်ကြိုးစားအားထုတ်ရုံဖြင့် မရနိုင်ပေ။ ဆရာတော်သည် ဓမ္မကာယတရားနည်းစနစ်ကို သင်ကြားပို့ချခြင်းဖြင့် ဘဝတစ်ခုလုံးကို သာသနာတော်၌ မြှုတ်နှံထားတော်မူသည်။ ထိုဓမ္မကာယတရားနည်းစနစ် ပြန့်ပွါးရေး သာသနာပြုလုပ်ငန်းများကို ဆက်လက်လုပ်ဆောင်ရန် ဖွားဖွားသီလရှင်ဆရာကြီး ချန်ခနွန်ယွန်နှင့် ဆရာတော် ဓမ္မဇယောတို့ထံ ကျရောက်လာခဲ့သည်။ ဖွားဖွားဆရာကြီးနှင့် ဆရာတော်ဓမ္မဇယောတို့သည် ဓမ္မကာယကျောင်းတိုက်ကို တည်ထောင်ကာ ဓမ္မကာယတရားအားထုတ်နည်း ပြန့်ပွါးရေးအတွက် ဆက်လက်သာသနာပြုခဲ့သည်။ လွန်ခဲ့သော ဆယ်စုနှစ်များစွာက တရားအားထုတ်နည်းနှင့် ကိုယ်ကျင့်တရားများကို သင်ကြားပေးနိုင်ရန် ဓမ္မကာယကျောင်းတော်ကြီးကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။ လူမှုပတ်ဝန်းကျင်, နိုင်ငံတော်နှင့် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ကောင်းသောအမှုကိစ္စများကို အများပြည်သူ ပါဝင်လုပ်ဆောင်နိုင်ရန်အတွက် ဖြစ်သည်။

လူသားတစ်ဦး၏တန်ဖိုးကို သိရှိနားလည်ရန် သင်ကြားပေးတော်မူသော၊ ကမ္ဘာလောကသို့ ဓမ္မကာယပညာအလင်းကို သယ်ဆောင်ပေးတော်မူသော ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ကျေးဇူးဂုဏ်တို့ကို ဖော်ပြနိုင်ရန်နှင့် ဒါနပါရမီကုသိုလ်ကို ဖြည့်ဆည်းရန်အတွက် ကမ္ဘာအနှံ့မှ တပည့်သာဝကများသည် ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ရုပ်ထုတော်ကို ရွှေသားစစ်စစ်ဖြင့် သွန်းလုပ်ပူဇော်နိုင်ရန် အလှူငွေများ ထည့်ဝင်လှူဒါန်းလာကြသည်။ ရွှေသားစစ်စစ်ဖြင့် သွန်းလုပ်ပူဇော်ထားသော ထိုရုပ်ထုတော်များကို ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ပါရမီဖြည့်ကျင့်သည့် ဘဝခရီးတွင် အမှတ်တရဖြစ်စေသော ဌာန ခုနှစ်ဌာန၌ တည်ထားကိုးကွယ်ထားပါသည်။ ထိုအမှတ်တရနေရာများသည် နောင်လာနောင်သားတို့ ဆရာတော်၏ ခြေရာအတိုင်း လျှောက်လှမ်းနိုင်ရန်၊ ဗုဒ္ဓသာသနာတော်အတွက် ရွက်ဆောင်ခဲ့မှုတို့ကို အတုယူနိုင်ရန်နှင့် ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ဘဝသမိုင်းကို လေ့လာရန်အတွက် လွန်စွာအရေးပါသော နေရာဌာနများ ဖြစ်ပါသည်

 ဆရာတော်ဘုရားကြီး ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိ နေထိုင်သတင်းသုံးခဲ့သည့် ဌာန ၇ ဌာန 

၁။ မွေးဖွားရာဌာန – ဆူဖန်ဘူရီမြို့၊ ဆောင်ဖိနောင်ခရိုင်ဒေသ။

၂။ ရာသက်ပန် ရဟန်းဝတ်ရန် သစ္စာအဓိဌာန်ပြုရာ‌ဌာန – နခွန်ပထုံမြို့၊  ဘန်နံထင်းတူးမြောင်း။

၃။ သာသနာ့ဘောင်သို့ ဝင်ရောက်ရာဌာန (ရဟန်းဝတ်သည့်ကျောင်းတိုက်) – ဆောင်ဖိနောင်ကျောင်းတိုက်၊ ဆူဖန်ဘူရီမြို့။

၄။ တရားထူးရရာဌာန – ဘော့ဘွန်ကျောင်းတိုက်၊ နွန်ထဘူရီမြို့၊ ဘန်ခူဝင်ခရိုင်ဒေသ။

၅။ တရားဓမ္မများ ပထမဦးဆုံး  ပြန့်ပွားစေရာဌာန – ဘန်ပလာကျောင်းတိုက်၊ နခွန်ပထုံမြို့၊ ဘန်လင်ခရိုင်ဒေသ။

၆။ ဝိဇ္ဇာဓမ္မကာယရှာဖွေအားထုတ်ခြင်းနှင့်  ဓမ္မကာယတရား ပြန့်ပွားရာဌာန – ဝပ်ပါနမ်ဘာစီချရိုန်ကျောင်းတိုက်၊ ဘန်ကောက်။

၇။ ဝိဇ္ဇာဓမ္မကာယ တရားနည်းစနစ် ပြန့်ပွားရေးဌာန –  ဓမ္မကာယကျောင်းတိုက်၊ ပထုံဌာနီမြို့နယ်

 ဆရာကောင်းကို ရှာဖွေဆည်းကပ်ခြင်း 

အကျွန်ုပ်တို့၏ ပျမ်းမျှသက်တမ်းမှာ နှစ် ၇၀၊ နှစ် ၈၀ မျှသာ ဖြစ်သောကြောင့် အမှားများ, စမ်းသပ်လုပ်ကိုင်မှုများဖြင့်သာ အချိန်များစွာ မကုန်ဆုံးဖို့ရန် အရေးကြီးသည်။  ဘဝပန်းတိုင်သည် ကောင်းမှုလမ်းကြောင်းမှ သွေဖယ်၍ အကျိုးမဖြစ်ထွန်းလျှင် ဘဝအချိန်တစ်ခုလုံးကို လွယ်ကူစွာ ဖြုန်းတီးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘဝမှာ မှန်မှန်ကန်ကန် နေထိုင်နိုင်ဖို့ စံထားထိုက်သော ဆရာကောင်းကို ရှာဖွေမှီဝဲဆည်းကပ်ဖို့ရန် လွန်စွာအရေးကြီးသည်။ ဘဝပန်းတိုင်ကို သိမြင်သော ဆရာသည်သာလျှင် သုခချမ်းသာစစ်ကို ပေးစွမ်းနိုင်သော တရားမြတ်ကို ရရှိရန်, ဘဝပန်းတိုင်အစစ်ကို လမ်းညွှန်ပြသပေးနိုင်သူ ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် အကျွန်ုပ်တို့ကိုယ်တိုင်နှင့် အခြားသူများ၏ဘဝ အဓိပ္ပါယ်ရှိစေရန် လမ်းပြပေးနိုင်သူလည်း ဖြစ်သည်။ မကောင်းမှုကို ရှောင်ကြဥ်၍ ကောင်းမှုများကို ဖြည့်ဆည်းလုပ်ဆောင်ကာ စိတ်ကြည်လင်စေကြောင်း နည်းလမ်းများကိုလည်း ညွှန်ပြနိုင်မည်ဖြစ်သည်။

ဆရာတော်ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိကဲ့သို့သော ဆရာမရှိလျှင် ဘဝပန်းတိုင်ဖြစ်သော သုခချမ်းသာအစစ်ကို ခက်ခက်ခဲခဲ ရှာဖွေရင်း ဘဝအချိန်တွေကို ပေးဆပ်ကြရလိမ့်မည်။ သုခချမ်းသာစစ်ကို မတွေ့ရှိဘဲ ဘဝအဆုံးသတ်သွားနိုင်ဖွယ်လည်း ရှိသည်။ ထို့ကြောင့် ဆရာတော်ဘုရားကြီး ဆုံးမတော်မူသည့်အတိုင်း “စိတ်ကို ခန္ဓာကိုယ်အလယ်မှာ တည်ငြိမ်စွာ ထားခြင်း” ဖြင့် ကျေးဇူးဆပ်ခြင်းသည် အကောင်းဆုံးနည်းဖြစ်သည်။ လူအများကို တရားကျင့်ကြံအားထုတ်နိုင်ရန် တတ်အားသရွေ့ ကူညီခြင်းသည် ဓမ္မကာယပညာပြန့်ပွါးရေးအတွက် ဘဝကိုမြှုပ်နှံပေးဆပ်ခဲ့သော ဆရာတော်၏ မျှော်လင့်ထားသည့် အကျိုးရလဒ်ဖြစ်သည်။   ကျွန်ုပ်တို့သည် ကြိုးကြိုးစားစား အားထုတ်ကျင့်ကြံပါက သုခချမ်းသာစစ်ကို ကိုယ်တိုင်ရရှိ ခံစားကြရမည်။ ပတ်ဝန်းကျင်သည်လည်း သတိထားမိလာကာ သူတို့ကိုယ်တိုင် သုခချမ်းသာစစ်ကို ရရှိနိုင်ရန် တရားထိုင်ဖို့ စိတ်ဝင်စားလာပါလိမ့်မည်။

ဓမ္မကာယကျောင်းတိုက်၌ ဆရာတော်ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိ (ဆုဒ် စန္ဒသာရော) အား ပူဇော်ခြင်း အစီအစဥ်

နှစ်စဥ် ဆရာတော်ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိ၏ မွေးနေ့ရောက်လာလျှင် ကမ္ဘာ့နေရာဒေသအသီးသီးမှ တပည့်ဒါယကာ, ဒါယကာမများသည် ဓမ္မကာယပညာကို ပြန်လည်ရှာဖွေတွေ့ရှိကာ ဗုဒ္ဓဘာသာပြန့်ပွါးအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ခဲ့သော ဆရာတော်ကို ကုသိုလ်ကောင်းမှုများ ပြုလုပ်၍ ပူဇော်ကြသည်။ ယခုနှစ် (၂၀၂၁ ခုနှစ်) အောက်တိုဘာလ ၁၀ ရက်နေ့တွင် ZOOM Online မှဖြင့် ပြည်တွင်း၊ပြည်ပ ရဟန်းတော်များနှင့်အတူ “ဓမ္မစကြာရွတ်ဖတ်ခြင်း, တရားထိုင်ခြင်း, မေတ္တာဓာတ်များ ဖြန့်ဝေပေးပို့ခြင်း” တို့ဖြင့် ဆရာတော်ဘုရားကြီးအား ကျေဇူးဆပ်လိုသော ကမ္ဘာအနှံ့မှ တပည့်သာဝကများအားလုံးကို ဓမ္မကာယကျောင်းတော်ကြီးမှ နွေးထွေးစွာ ဖိတ်ခေါ်ပါသည်။

ယခုအခမ်းအနားသည် ကမ္ဘာသူ, ကမ္ဘာသားတို့ ဘေးဒုက္ခအပေါင်းမှ ကင်းဝေး၍ ငြိမ်းချမ်းမှုအစစ်ကို ရရှိစေရန် ကမ္ဘာ့နေရာ‌ဒေသအသီးသီးမှ ငြိမ်းချမ်းရေးကို ချစ်မြတ်နိုးသူတို့ စုပေါင်း၍ ကုသိုလ်ကောင်းမှုများ ပြုလုပ်ခွင့်ရသော အခွင့်အရေးကြီးတစ်ရပ်လည်း ဖြစ်ပါသည်။

ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အွန်လိုင်းဖြင့် မြတ်ဗုဒ္ဓအား ဖယောင်းတိုင်ဆီမီးပူဇော်ပွဲ

ဆရာတော်ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိ (ဆုဒ် စန္ဒသာရော) ၏ ၁၃၇ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့

တနင်္ဂနွေနေ့ ၊ အောက်တိုဘာ ၁၀ ရက်၊ ၂၀၂၁ ခုနှစ်

ဓမ္မကာယကျောင်းတိုက်၊ ထိုင်းနိုင်ငံ

အခမ်းအနားအစီအစဥ် (ထိုင်းစံတော်ချိန်)

နံနက် ၉ ခွဲ- ၁၁ နာရီ –          ရတနာသုံးပါးအား ရှိခိုးကန်တော့ခြင်း၊ တရားထိုင်ခြင်း။

———————

နေ့လည် ၁ နာရီမှ ၃ နာရီခွဲ  –  ရတနာသုံးပါးအား ရှိခိုးကန်တော့ခြင်း၊ တရားထိုင်ခြင်း၊ သင်္ကန်းကပ်လှူခြင်း။

———————

ညနေ ၅ ခွဲ          –           ဇင်နီယာပန်း (Zinnia) စိုက်ပျိုးခြင်း အခမ်းအနား။

၆ နာရီ               –           ဆရာတော် ဦးမွန်ခွန်ထေရ်မုနိအား ဆီမီးတို့ဖြင့် ပူဇော်ြခင်းနှင့်

မဟာဓမ္မကာယစေတီတော်အား ဆီမီး ၂ သောင်းဖြင့် ပူဇော်ခြင်း။

———————

ည ၇နာရီ –          ZOOM Online ဖြင့် တက်ရောက်လာကြသော သံဃာတော်များနှင့် လူပုဂ္ဂိုလ်များ

အားလုံးစုပေါင်း၍ ဓမ္မစကြာပူဇော်ခြင်း။

၇ : ၄၅    –               တရားထိုင်ခြင်း။ အဓိဌာန်ပြု, ဆုတောင်းခြင်း။ ပြည်တွင်းပြည်ပ ရဟန်းသံဃာတော်များအား

ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောကြားခြင်း။

၈ : ၀၀    –               ဓမ္မစကြာကို အခေါက်ရေ 3,752,000,137 ပြည့်အောင် ရွတ်ဖတ်ပူဇော်ခြင်း။

ည ၉ နာရီ –           အခမ်းအနား ပြီးဆုံးခြင်း။

အခမ်းအနားတက်ရောက်ရန် ZOOM Link များ

လူပုဂ္ဂိုလ်များ အခမ်းအနား တက်ရောက်ရန်         

Link : zoom072.com/aec/3

ID :  851 5505 2487

Passcode : 072

သီလရှင်ဆရာကြီး ဆရာလေးများ အခမ်းအနား တက်ရောက်ရန်

Link : zoom072.com/aec/9

ID : 987 7087 4605

Passcode : 072

ရဟန်းသံဃာတော်များ အခမ်းအနား တက်ရောက်ရန် 

Link : zoom072.com/aec/27

ID : 936 3821 1327

Password : 072